داستان چینی

یک داستان چینی

یک پیرزن چینی دوکوزه ی آب داشت که آنهارابه دوسرچوبی که روی دوشش میگذاشت آویخته بودوازاین کوزه هابرای آوردن آب ازجویباراستفاده میکرد.

یکی ازاین کوزه هاترک داشت درحالی که کوزه دیگربی عیب وسالم بودوهمه آب رادرخودنگه میداشت.هربارکه زن پس ازپرکردن کوزه ها راه درازجویبارتاخانه رامی پیمودآب ازکوزه ای که ترک داشت چکه میکردوزمانی که زن به خانه می رسیدکوزه نیمه پربود.دوسال تمام  هرروززن این ئکارراانجام می دادوهمیشه کوزه ای که ترک داشتنیمی ازآبش رادرراه ازدست می داد.البته کوزه سالم وبدون ترک خیلی به خودش می بالید.ولی بیچاره کوزه ترک دارازخودش خجالت می کشید.ازعیبی که داشت وازاین که تنهانیمی ازوظیفه ای راکه برایش درنظرگرفته بودندمی توانست انجام دهد.پس ازدوسال سرانجام روزی کوزه ترک داردرکنارجویباربه زن گفت:من ازخویشتن شرمسارم.زیرااین شکافی که درپهلوی من است سبب نشت آب می شودوزمانی که توبه خانه می رسی من نیمه پرهستم.پیرزن لبخندی زدوبه کوزه تر دارگفت: آیاتوبه گل هایی که دراین سوی راه یعنی سویی که توهستی توجه کرده ای؟می بینی که درسوی دیگرراه گلی نروییده است.من همیشه ازکاستی ونقص توآگاه بودم وبرای همین درکنارراه تخم گل کاشتم تاهرروزکه ازجویباربه خانه برمی گردم توآنهاراآب بدهی.دوسال تمام من ازگل هایی که اینجاروییده اند چیده ام وخانه ام راباآنها اراسته ام.اگرتواین ترک رانداشتی هرگزاین گل هاوزیبایی آنهابه خانه من راه نمی یافت.هریک ازماعیب هاوکاستی های خودراداریم.ولی همین کاستی هاوعیب هاست که زندگی مارادلپذیروشیرین می سازد.مابایدانسان هاراهمان جورکه هستندبپذیریم وخوبی راکه درآنهاست ببینیم.

برای همه ی شماکوزه های ترک برداشته آرزوی خوشی می کنم ویادتان باشد که گل هایی راکه درسمت شماروییده اند ببویید.

ازکاستی های خودنهراسیم زیراخداونددرراه زندگی ما گل هایی کاشته است که کاستی های ماآنها رامی رویاند.